Leonberger

Heupdysplasie is een gevolg van een verkeerde vorming van het heupgericht. De heupkom en heupkop sluiten niet meer goed op elkaar aan en dit geeft pijn bij beweging van het heupgewricht. Heupdysplasie is een erfelijke aandoening en komt bij veel hondenrassen voor. Daarom is het belangrijk dat de ouderdieren vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op aanwezigheid van heupdysplasie.

Bij cataract komt er vertroebeling in de ooglens, zichtbaar als een grijs/blauwe verkleuring in het oog. Het zicht van de hond neemt daardoor af. De aandoening kan bij veel rassen voorkomen en voor sommige rassen is er een DNA test beschikbaar. Veel ouderdieren worden vooraf gecontroleerd op cataract door een specialistisch oogonderzoek.

Omgevingsallergie is een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij de hond. Bij atopie is de hond allergisch voor iets uit de omgeving bijvoorbeeld huisstofmijt of pollen. De aandoening komt meestal voor het eerst tot uiting in de eerste 3 levensjaren van de hond. Jeuk en roodheid aan de kop, onderpootjes en liezen worden het meest gezien. Als de hond heftig schuurt, kunnen er kleine ontstekingsreacties in de huid ontstaan. Het vaststellen van omgevingsallergie bij de hond is een lang en kostbaar traject en leidt niet altijd tot een resultaat.

Komt met name voor bij jonge (middel)grote hondenrassen die in de groei zijn. Er vindt extra botvorming plaats aan de binnenkant van het bot wat pijnlijk is. Vaak zie je dat honden kreupel gaan lopen. De groeipijn kan worden voorkomen door een goed uitgebalanceerd voer te geven aan de hond.

Osteosacroom is een van de meest voorkomende kwaadaardige bottumoren in de hond en heeft een slechte prognose. De tumoren groeien snel en zaaien vaak uit naar de longen. Deze tumoren komen vooral voor bij grotere hondenrassen.

Dit is een aandoening aan het hart waarbij de hartspier uitrekt. Het hart krijgt hierdoor uiteindelijk steeds meer moeite met het rondpompen van het bloed. In een vroeg stadium kan de achteruitgang van de hartspier nog worden vertraagd met medicatie.

Bij ectropion krult het onderste ooglid van de hond naar buiten. Met deze aandoening kan de hond last hebben van tranende ogen en de ogen zijn gevoeliger voor ontsteking. Meestal is er een chirurgische ingreep nodig om het ooglid te herpositioneren.

Door een fout in het afweersysteem gaan antistoffen samenklonteren en deze lopen vast in de bloedvaatjes van de gewrichten. Dit leidt tot ontsteking van de gewrichten, meestal zijn er meerdere gewrichten aangedaan. De honden worden snel ziek en hebben pijn met lopen. Er moet vaak langdurig medicatie worden gegeven om het afweersysteem weer te normaliseren.

Hierbij raken de zenuwen die het strottenhoofd aansturen verlamd. Dit geeft problemen met ademen en slikken. De erfelijke vorm treedt al in het eerste levensjaar op en vaak moeten de dieren worden geëuthanaseerd.

Neurologische aandoening waarbij verlamming van de achterhand en stembanden kunnen optreden. Deze aandoening kan op alle leeftijden tot uiting komen. Behandeling is niet mogelijk.