Wat je moet weten over de socialisatie van je pup?

Een pup doet in de eerste weken van zijn leven al ontzettend veel nieuwe indrukken op. Hoeveel tijd jij en de fokker hieraan besteden is heel belangrijk voor de ontwikkeling van de hond. Een goede socialisatie kan veel gedragsproblemen voorkomen. Het is daarom erg belangrijk om te weten hoe het socialisatieproces van je toekomstige hond is verlopen (of nog gaat verlopen) en natuurlijk wat je zelf kunt doen.

Wat is socialisatie?

Socialisatie is het proces waarin pups leren omgaan met nieuwe omgevingen en situaties. In dit proces zal de pup voor het eerst kennis maken met onder andere mensen en geluiden. Dit worden ook wel prikkels genoemd. De eerste socialisatiefase vindt plaats vanaf week 4 tot en met week 12. Je pup staat dan open voor het ontvangen van nieuwe prikkels en situaties zonder dat hij snel angstig wordt. Het is daarom van belang dat pups tijdens deze periode worden blootgesteld aan zowel menselijk contact en dingen die ze voor het eerst horen of zien. Leer ze kennismaken met alle aspecten uit het dagelijkse leven. Het eerste deel van de socialisatie vindt plaats bij de fokker thuis en dat gaat verder als de pup bij jou woont. Het is van belang dat pups op drie verschillende vlakken goed socialiseren. Welke dit zijn leggen we hieronder uit:

1. Contact met broertjes, zusjes en mama.
   De pups leren spelen en hun agressie beheersen door met hun broertjes en zusjes te stoeien en ravotten. Het is daarom belangrijk dat de puppy’s niet te vroeg uit elkaar worden gehaald. Ook hun moeder moet in de buurt blijven, zij leert haar kinderen zich sociaal te gedragen en geeft hen de liefde en warmte die zij nodig hebben. Wanneer de moeder een veilige basis voor de pup vormt, is de pup eerder zelfverzekerd genoeg om zonder angst de omgeving te gaan verkennen.
2. Contact met mensen.
   Een pup zal een mens eerst voorzichtig benaderen, maar leert al snel dat er niets is om bang voor te zijn. Het beste is als de fokker en jijzelf verschillende mensen aan de puppy’s laat zien, zoals kinderen, ouderen maar ook mensen met een hoed of een bril. Op deze manier zal de hond later niet schrikken van vreemden.
3. Verschillende omgevingen en geluiden.
   Denk hierbij aan het zien van auto’s en luchtballonnen en het horen van de stofzuiger en vuurwerk. Des te vaker de pup hiermee in contact komt, hoe minder ze ervan zullen schrikken. Ook het verkennen van nieuw speelgoed zorgt ervoor dat de pup als volwassen hond zich beter kan aanpassen in nieuwe omgevingen.

Socialisatie bij de fokker

De eerste 2 tot 3 weken zijn de pups nog doof en blind. Dan is het vooral belangrijk dat hun moeder in de buurt is voor voeding en warmte. De fokker moet ervoor zorgen dat de moederhond een gelukkige hond is die genoeg energie heeft om voor haar pups te zorgen. Vanaf week 4 is het tijd voor de pups om lekker te gaan ontdekken. Het is de taak van de fokker om ze daar actief in te stimuleren. Ze gaan op ontdekkingstocht en krijgen voor het eerst te maken met mensen, speelgoed en bijvoorbeeld het geluid van een deurbel. De fokker moet deze prikkels aanreiken. Fokkers kunnen de pups op twee verschillende manier huisvesten. Het is belangrijk om te begrijpen wat de fokker in deze beide gevallen moet doen aan socialisatie.

1. Het nestje en de moeder hond wonen bij de fokker in huis: op deze manier krijgen de pups op heel natuurlijke wijze al menselijke geluiden en contact mee. Ze horen de deurbel afgaan, kennen de stofzuiger en zullen vaak genoeg in de buurt van mensen zijn. Ook al ligt het nestje in huis moet de fokker nog steeds oog hebben voor een goede socialisatie, ook al verloopt dit wel natuurlijker.
2. Het nestje en de moederhond wonen in een kennel: de kennel is logischerwijs een andere omgeving dan binnen in huis. Hier zullen de pups ook andere situaties leren kennen. Misschien zijn er juist geluiden van een (boeren)bedrijf. Nestjes in de kennel hoeft niet per definitie slecht te zijn voor de socialisatie, maar de fokker moet er wel voor zorgen dat de pups voldoende prikkels en menselijk contact krijgen. De pups zijn misschien dan nog niet gewend aan het geluid van de stofzuiger en de televisie, maar dat betekent niet dat ze ook meteen ‘prikkelarm’ opgroeien. Dit zorgt ervoor dat ze in hun volwassen leven kunnen omgaan met verschillende situaties.

Hoe kan het wel fout gaan bij de fokker?
Honden die zijn geboren bij een broodfokker hebben vaak moeders die veel te vaak een nestje moeten krijgen. Hierdoor hebben de moederhonden te weinig energie om de pups de liefde te geven die zij nodig hebben. Deze pups hebben vaak een slechter hechtingsproces gehad en kunnen later ook minder goed een verbintenis aangaan met jou. Ook worden ze te weinig blootgesteld aan menselijk contact en omgevingsgeluiden. Dit zorgt ervoor dat de pup bang kan zijn voor mensen of nieuwe omgevingen. Ook het hebben van stressvolle ervaringen kan schadelijk zijn voor een pup. Pups vanuit de broodfok of illegale handel zijn ook vaak niet goed gesocialiseerd, omdat de reis vanuit Oost-Europa traumatisch was of omdat elke week dezelfde enge schoonmaker het hok heel onvoorzichtig kwam schoonmaken. Bovenstaande zaken kunnen allemaal leiden tot een breed scala aan gedragsproblemen zoals nervositeit of vaak blaffen of veel ernstiger: agressie tegen mensen of kinderen.

Socialisatie bij jou thuis
De meeste pups verhuizen met een leeftijd van 8 weken naar hun nieuwe baasjes. Tussen de 8 en 12 weken gaat de eerste socialisatie van de pup gewoon door. Een gedeelte van de verantwoordelijkheid ligt dus bij de fokker: deze moet ervoor zorgen dat de pup niet te vroeg van de moeder gescheiden wordt, voldoende prikkels ontvangt, gewend is aan mensen en geen negatieve ervaringen heeft. De rest van de verantwoordelijkheid ligt bij jou als eigenaar: jij moet uiteindelijk de pup laten wennen aan zijn nieuwe omgeving, hem opvoeden en kennis laten maken met de alledaagse dingen. Hoe goed de fokker ook zijn best heeft gedaan, geen enkele pup wordt voorgeprogrammeerd geleverd. Jij zult er ook veel tijd en energie in moeten steken. Een pup die geboren is op het platteland zal in de stad moeten wennen aan de tram, de metro en andere zaken die hij of zij nog nooit heeft gezien of gehoord. Als je daar voldoende tijd in steekt zal je daar later veel profijt van hebben.

Vragen die je kunt stellen aan de fokker:
Q. Welke dingen hebben jullie ondernomen om te werken aan de socialisatie van de pups?

Q. Welke alledaagse geluiden hebben de pups hier gehoord en welke (nog) niet en moet ik zelf actief aanbieden?

Q. Wat bieden jullie de honden in de kennel extra aan omgevingsgeluiden?

Q. Welke alledaagse activiteiten hebben de pups al met jullie ondernomen en welke (nog) niet?

Q. Krijgen de pups speelgoed om te verkennen?

Q. Komen er ook kinderen met de pups spelen?

Q. Zijn de pups gewend aan andere huisdieren?

Q. Hoe vaak zijn er mensen op visite bij de pups en komen die ook met de pups in contact?

Q. Hoe vaak gaan de pups naar buiten om te leren ontdekken?