Wat is het verschil tussen de reu en de teef?

De verschillen tussen de reu en de teef

Tijdens de zoektocht naar een pup kom je langs veel verschillende aspecten waar je op moet letten. Denk bijvoorbeeld aan hoeveel tijd je dagelijks wil besteden aan de wandelingen en trainingen, welke karaktereigenschappen je belangrijk vindt en hoeveel aandacht je wil besteden aan de vachtverzorging. Uiteindelijk kom je uit op een of meerdere rassen die bij jou passen. De volgende vraag is dan of je voorkeur uitgaat naar een reu of een teef. Er zijn een aantal verschillen te vinden tussen beide geslachten. Uiteindelijk is jouw opvoeding en het karakter van het individu echter allesbepalend hoe de hond zal uitgroeien. Wij hebben hier een aantal verschillen tussen de reu en de teef voor je op een rijtje gezet.

Formaat

Om te beginnen zit er een verschil tussen het formaat van reuen en teven. Bij de meeste rassen is de reu wat groter dan zijn vrouwelijke partner. Mocht je een ras dus erg leuk vinden maar, vind je deze iets te groot of te klein kan de keuze tussen geslacht soms helpen in je zoektocht. Hoeveel verschil in grootte er tussen de reu en teef zit is per ras verschillend. Kijk dus voor de aanschaf van de hond naar het volwassen formaat van beide geslachten van het ras.

Gedrag

Vaak wordt gedacht dat reuen aanhankelijker zijn en makkelijker te trainen. Teven zouden juist weer zachtaardiger zijn en meer onderzoekend. De praktijk leert echter dat dit niet zo zwart-wit is. Wel hebben reuen meer last van markeringsgedrag, waardoor ze vaak hun poot opheffen om een klein drupje urine achter te laten. Teven hebben hier geen last van.

Puberteit

Op jonge leeftijd maakt de reu extra testosteron aan. Hierdoor wordt de puberteit van een reu heftiger dan die van een teef. Deze extra dosis testosteron zorgt ervoor dat de reu meer met zichzelf bezig is. In deze tijd kan hij kan daarom heel ongehoorzaam worden. De duur van de puberteit verschilt per reu. Bij een teef hebben de hormonen minder invloed op het gedrag tijdens de puberteit en wordt daarom vaker als minder heftig ervaren. Dit betekent natuurlijk niet dat teefjes zich niet zullen ‘misdragen’ tijdens de puberteit.

Het castreren van de reu kan er in sommige gevallen ervoor zorgen dat hij wat onzekerder wordt. Soms veroorzaakt dit angstig of agressief gedrag. Daarom is het advies om eerst een chemische castratie uit te voeren, om erachter te komen of een permanente castratie negatieve invloed kan hebben op zijn gedrag.

Hormonen

Reuen kunnen erg last hebben van hun de hormonen. Ze kunnen loopse teefjes soms vanaf 200 meter uit hun buurt al ruiken en hier erg van overstuur raken. Wanneer er een (loops)teefje in de buurt woont kunnen ze abnormaal gedrag vertonen. Denk hierbij aan janken, weglopen en soms niet meer willen eten.

Wat bij een teef nadelig kan zijn, is dat ze 1-2 keer per jaar loops wordt. Dit is vaak een periode van ongeveer drie weken. In deze weken verliest ze bloed en is het dus raadzaam om een broekje aan te doen binnenshuis. Ongeveer 9-12 dagen na de start van de loopsheid is de teef vruchtbaar en zul je tijdens het uitlaten moeten opletten voor intacte reuen. Sommige teven zijn wat humeuriger en meer op zichzelf tijdens deze periode.

Castratie en sterilisatie

De meeste eigenaren kiezen ervoor om hun dier onvruchtbaar te maken. Er zijn een aantal verschillen tussen de castratie van de reu en de sterilisatie van de teef.

Bij de teef is het advies om na de eerste loopsheid te steriliseren, omdat de gezondheidsrisico’s oplopen bij niet-gesteriliseerde teven. De belangrijkste zijn het ontwikkelen van melkkliertumoren op latere leeftijd en de kans op het krijgen een baarmoederontsteking.

De operatie bij de teef duurt langer en de teef heeft meestal een langer herstel nodig na de operatie. Tegenwoordig worden veel sterilisaties middels laparoscopie (kijkoperatie)

uitgevoerd. De castratie van de reu is iets eenvoudiger en duurt daarom minder lang. Het herstel bij de reu verloopt meestal ook sneller. Verder is de sterilisatie van de teef duurder dan de castratie van de reu. Het castreren van de reu is vaak op verzoek van de eigenaar in de hoop dat ongewenst gedrag daarmee verdwijnt. In sommige gevallen verandert het gedrag juist in negatieve zin wanneer de testosteronspiegel wegvalt. Dit wordt vooral terug gezien bij reuen die last hebben van angst agressie. Het advies is daarom om altijd eerst chemisch te castreren, zodat je weet wat voor invloed een permanente castratie heeft op jouw reu. Bij de teef heeft een sterilisatie in veel mindere mate invloed op het gedrag.

Conclusie

Er zijn dus een aantal verschillen tussen de reu en de teef. Het is belangrijk om jezelf af te vragen of deze van invloed kunnen zijn op je keuze tussen een reu of een teef. Uiteindelijk zijn het ras, het karakter van de individuele pup en jouw opvoeding het belangrijkste in hoe je hond zal uitgroeien.