Af en toe
Gemiddeld
Gemiddelde levensverwachting: 10 - 15 jaar
Behoefte aan consequente opvoeding - Kunnen aandacht opeisen - Lawaaimakers
De Bull Terrier heeft een moedig karakter. Deze onvermoeibare viervoeter is altijd in voor een spelletje. Ze zijn heel aanhankelijk en willen graag behoren tot een familie. Ze houden er niet van om uren lang uitgelaten te worden. Ze hebben veel energie en willen daarom ook veel krachtige speeltijd krijgen. De Bull Terriër is de liefste hond als je hem genoeg aandacht geeft. Ze kunnen soms koppig zijn maar ze zijn altijd toegewijd. De gemiddelde grootte van de Bull Terriër is 51-61cm. Het gemiddelde gewicht is tussen de 22-38kg. Er zijn echter geen expliciete maatstandaarden waar de Bull Terriër aan moet voldoen.
De beste eigenaar voor de Bull Terriër is iemand die liefde en aandacht wil geven. De Bull Terriër moet consequent, maar vriendelijk opgevoed worden. Dit ras heeft veel energie en kan erg intens zijn. Als baasje moet je met de hond willen spelen. We raden deze hond niet aan voor gezinnen met kleine kinderen. Met wat grotere kinderen kunnen deze honden super goed omgaan. Het trainen van de Bull Terriër kan soms lastig zijn, omdat ze erg koppig kunnen zijn.
Omgevingsallergie is een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij de hond. Bij atopie is de hond allergisch voor iets uit de omgeving bijvoorbeeld huisstofmijt of pollen. De aandoening komt meestal voor het eerst tot uiting in de eerste 3 levensjaren van de hond. Jeuk en roodheid aan de kop, onderpootjes en liezen worden het meest gezien. Als de hond heftig schuurt, kunnen er kleine ontstekingsreacties in de huid ontstaan. Het vaststellen van omgevingsallergie bij de hond is een lang en kostbaar traject en leidt niet altijd tot een resultaat.
Een van de meest voorkomende aangeboren hartaandoeningen waarbij de aorta wordt vernauwd doordat het omgeven is door een stevige bindweefselring. Hierdoor moet het hart harder werken en ontstaat een hogere druk. Uiteindelijk leidt dit tot hartfalen of hartritmestoornissen, waarbij flauwtes, benauwdheid en plotselinge sterfte kunnen optreden. De ernst van de aandoening is afhankelijk van de vernauwing, bij een lichte vernauwing is de prognose gunstiger. De vernauwing kan in de loop der jaren erger worden en kan dan alleen middels medicatie worden ondersteund.
Aangeboren doofheid aan een of beide oren doordat de gehoorbotjes in het middenoor zijn aangetast. Deze aanboren vorm van doofheid wordt vooral in dieren gezien met veel wit in de vacht en blauwe ogen. Middels een BAER-test kan de hond op doofheid worden gecontroleerd.
Overkoepelende term voor meerdere soorten nierproblemen die in en vroeg of later stadium kunnen optreden. Als de nieren verslechteren zal de hond meer gaan drinken en plassen, uiteindelijk stapelen er ook afvalstoffen op in het bloed en zal de hond zich steeds zieker gaan voelen. Om de nieren te ondersteunen kan er een speciaal nierdieet worden voorgeschreven.
Door aantasting van de linker hartklep (mitralisklep) kan deze niet goed sluiten en daardoor kan bloed uit de linkerkamer terug lekken naar de linkerboezem. Dit leidt tot hartfalen wat langzaamaan erger wordt. In een vergevorderd stadium kan er ook vocht in de longen komen, de hond raakt benauwd en gaat hoesten. De aandoening kan vanaf een bepaald stadium worden ondersteund met medicatie, maar genezing is niet mogelijk.
Heupdysplasie is een gevolg van een verkeerde vorming van het heupgericht. De heupkom en heupkop sluiten niet meer goed op elkaar aan en dit geeft pijn bij beweging van het heupgewricht. Heupdysplasie is een erfelijke aandoening en komt bij veel hondenrassen voor. Daarom is het belangrijk dat de ouderdieren vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op aanwezigheid van heupdysplasie.
In sommige hondenrassen komt de erfelijke (primaire) vorm van epilepsie voor. De eerste aanval wordt meestal waargenomen als de hond tussen de 6 maanden en 5 jaar is. De ernst en frequentie van de aanvallen is verschillend. In sommige honden kunnen de epileptische aanvallen met medicatie worden onderdrukt, maar in ernstige gevallen moet euthanasie worden overwogen. Voor een aantal rassen is een DNA test beschikbaar die kan uitsluiten of de hond drager of lijder is van de erfelijke vorm van epilepsie.
De demodex mijt kan in kleine aantallen voorkomen op de gezonde hondenhuid. Bij sommige rassen kan door gebrek aan lokale afweer van de huid de mijt de overhand nemen en dit geeft veel jeuk bij de hond. De aandoening is goed te behandelen.
Elleboogdysplasie omvat meerdere problemen in het ellebooggewricht die allemaal resulteren in schade en vervolgens artrose in het ellebooggewricht. Dit geeft pijn bij beweging en in een later stadium zal de hond kreupel gaan lopen. Elleboogdysplasie kan erfelijk zijn, daarom is het bij sommige hondenrassen belangrijk dat de ouders vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op de aanwezigheid van elleboogdysplasie.
De vacht van de Bull Terriër is kort, plat en glanzend. De vacht komt in twee kleurvarianten voor: wit en gekleurd. De Bull Terriër is gemakkelijk te verzorgen. Ze hoeven slechts één keer per week geborsteld te worden. Tenzij de Bull Terriër in iets stinkends heeft gerold, hoeven ze niet vaak te baden.
Geen enkele hond mag ooit zonder toezicht bij een kind worden achtergelaten. Leer je kind om nooit een hond te benaderen, terwijl hij slaapt of eet, of hem te pesten door het voer weg te halen.
De Bull Terriër is een actief ras en kunnen erg ruw spelen. Dit ras wordt dus niet aanbevolen aan families met jonge kinderen. Het zijn geweldige speelkameraadjes met grenzeloze energie voor actieve oudere kinderen die begrijpen hoe ze met een hond om moeten gaan.
Ze kunnen het gevoel krijgen dat ze 'hun' kinderen moeten beschermen naar andere huisdieren of kinderen toe. Door vanaf jonge leeftijd de Bull Terriër goed te socialiseren zorg je ervoor dat ze beter in dit soort situaties om kunnen gaan.
Af en toe
Gemiddeld
Gemiddelde levensverwachting: 10 - 15 jaar
Behoefte aan consequente opvoeding - Kunnen aandacht opeisen - Lawaaimakers