Bull Terriër

Omgevingsallergie is een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij de hond. Bij atopie is de hond allergisch voor iets uit de omgeving bijvoorbeeld huisstofmijt of pollen. De aandoening komt meestal voor het eerst tot uiting in de eerste 3 levensjaren van de hond. Jeuk en roodheid aan de kop, onderpootjes en liezen worden het meest gezien. Als de hond heftig schuurt, kunnen er kleine ontstekingsreacties in de huid ontstaan. Het vaststellen van omgevingsallergie bij de hond is een lang en kostbaar traject en leidt niet altijd tot een resultaat.

Een van de meest voorkomende aangeboren hartaandoeningen waarbij de aorta wordt vernauwd doordat het omgeven is door een stevige bindweefselring. Hierdoor moet het hart harder werken en ontstaat een hogere druk. Uiteindelijk leidt dit tot hartfalen of hartritmestoornissen, waarbij flauwtes, benauwdheid en plotselinge sterfte kunnen optreden. De ernst van de aandoening is afhankelijk van de vernauwing, bij een lichte vernauwing is de prognose gunstiger. De vernauwing kan in de loop der jaren erger worden en kan dan alleen middels medicatie worden ondersteund.

Aangeboren doofheid aan een of beide oren doordat de gehoorbotjes in het middenoor zijn aangetast. Deze aanboren vorm van doofheid wordt vooral in dieren gezien met veel wit in de vacht en blauwe ogen. Middels een BAER-test kan de hond op doofheid worden gecontroleerd.

Overkoepelende term voor meerdere soorten nierproblemen die in en vroeg of later stadium kunnen optreden. Als de nieren verslechteren zal de hond meer gaan drinken en plassen, uiteindelijk stapelen er ook afvalstoffen op in het bloed en zal de hond zich steeds zieker gaan voelen. Om de nieren te ondersteunen kan er een speciaal nierdieet worden voorgeschreven.

Door aantasting van de linker hartklep (mitralisklep) kan deze niet goed sluiten en daardoor kan bloed uit de linkerkamer terug lekken naar de linkerboezem. Dit leidt tot hartfalen wat langzaamaan erger wordt. In een vergevorderd stadium kan er ook vocht in de longen komen, de hond raakt benauwd en gaat hoesten. De aandoening kan vanaf een bepaald stadium worden ondersteund met medicatie, maar genezing is niet mogelijk.

Heupdysplasie is een gevolg van een verkeerde vorming van het heupgericht. De heupkom en heupkop sluiten niet meer goed op elkaar aan en dit geeft pijn bij beweging van het heupgewricht. Heupdysplasie is een erfelijke aandoening en komt bij veel hondenrassen voor. Daarom is het belangrijk dat de ouderdieren vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op aanwezigheid van heupdysplasie.

In sommige hondenrassen komt de erfelijke (primaire) vorm van epilepsie voor. De eerste aanval wordt meestal waargenomen als de hond tussen de 6 maanden en 5 jaar is. De ernst en frequentie van de aanvallen is verschillend. In sommige honden kunnen de epileptische aanvallen met medicatie worden onderdrukt, maar in ernstige gevallen moet euthanasie worden overwogen. Voor een aantal rassen is een DNA test beschikbaar die kan uitsluiten of de hond drager of lijder is van de erfelijke vorm van epilepsie.

De demodex mijt kan in kleine aantallen voorkomen op de gezonde hondenhuid. Bij sommige rassen kan door gebrek aan lokale afweer van de huid de mijt de overhand nemen en dit geeft veel jeuk bij de hond. De aandoening is goed te behandelen.

Elleboogdysplasie omvat meerdere problemen in het ellebooggewricht die allemaal resulteren in schade en vervolgens artrose in het ellebooggewricht. Dit geeft pijn bij beweging en in een later stadium zal de hond kreupel gaan lopen. Elleboogdysplasie kan erfelijk zijn, daarom is het bij sommige hondenrassen belangrijk dat de ouders vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op de aanwezigheid van elleboogdysplasie.