wekelijks
Gemiddeld
Gemiddelde levensverwachting: 12-14 jaar
Aanhankelijk - Soms luidruchtig - Sterk jachtinstinct
De Dwergschnauzer heeft een fijn karakter. De honden zijn erg liefhebbend en goed. Ze zijn erg vriendelijk naar mens en dier. Het is een perfecte gezelschapshond. Hij zal je dan ook overal volgen en een trouwe vriend zijn. De Dwergschnauzer is erg waaks en druk. Hij bewaakt het territorium en wil ondanks zijn grootte graag het gezin beschermen. Het is belangrijk dat de Dwergschnauzer genoeg beweegt om zijn energie kwijt te raken. Zijn uithoudingsvermogen en conditie zijn bijzonder uitdagend. Als de Dwergschnauzer zich gaat vervelen kan hij zich gaan misdragen.
De beste eigenaar voor de Dwergschnauzer is iemand die veel aandacht kan geven. Een gezin met kinderen is de perfecte combinatie. De Dwergschnauzer heeft regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging nodig om zijn energie kwijt te kunnen raken. Het is een ras dat snel leert. Ze zijn erg intelligent en hebben een leuke en interessante training nodig, anders gaan ze zich vervelen. Het trainen van de Dwergschnauzer is gemakkelijk omdat ze erg gehoorzaam zijn en graag willen werken voor het baasje.
Omgevingsallergie is een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij de hond. Bij atopie is de hond allergisch voor iets uit de omgeving bijvoorbeeld huisstofmijt of pollen. De aandoening komt meestal voor het eerst tot uiting in de eerste 3 levensjaren van de hond. Jeuk en roodheid aan de kop, onderpootjes en liezen worden het meest gezien. Als de hond heftig schuurt, kunnen er kleine ontstekingsreacties in de huid ontstaan. Het vaststellen van omgevingsallergie bij de hond is een lang en kostbaar traject en leidt niet altijd tot een resultaat.
Elleboogdysplasie omvat meerdere problemen in het ellebooggewricht die allemaal resulteren in schade en vervolgens artrose in het ellebooggewricht. Dit geeft pijn bij beweging en in een later stadium zal de hond kreupel gaan lopen. Elleboogdysplasie kan erfelijk zijn, daarom is het bij sommige hondenrassen belangrijk dat de ouders vooraf middels röntgenfoto's worden gecontroleerd op de aanwezigheid van elleboogdysplasie.
Door aantasting van de linker hartklep (mitralisklep) kan deze niet goed sluiten en daardoor kan bloed uit de linkerkamer terug lekken naar de linkerboezem. Dit leidt tot hartfalen wat langzaamaan erger wordt. In een vergevorderd stadium kan er ook vocht in de longen komen, de hond raakt benauwd en gaat hoesten. De aandoening kan vanaf een bepaald stadium worden ondersteund met medicatie, maar genezing is niet mogelijk.
In sommige hondenrassen komt de erfelijke (primaire) vorm van epilepsie voor. De eerste aanval wordt meestal waargenomen als de hond tussen de 6 maanden en 5 jaar is. De ernst en frequentie van de aanvallen is verschillend. In sommige honden kunnen de epileptische aanvallen met medicatie worden onderdrukt, maar in ernstige gevallen moet euthanasie worden overwogen. Voor een aantal rassen is een DNA test beschikbaar die kan uitsluiten of de hond drager of lijder is van de erfelijke vorm van epilepsie.
Levershunt is een aangeboren afwijking waarbij het bloed vanuit het maagdarmstelsel via een verkeerde route door de lever heen stroomt. Het bloed wordt niet goed gefilterd waardoor de afvalstoffen zich opstapelen in het lichaam en de hond zich erg ziek voelt. Als de shunt niet wordt verholpen, kan de aandoening een dodelijke afloop hebben voor de hond.
Aandoening waarbij de slokdarm verwijd is en voeding daardoor minder goed naar de maag wordt getransporteerd. Vaak blijft het eten in de slokdarm staan en braakt de hond dit weer uit. Er is een groter risico op verslikken, wat weer een longontsteking kan veroorzaken. Genezing is niet mogelijk en vaak moet de hond in een speciale zitstoel eten krijgen.
Chronisch nierfalen kan ontstaan door verschillende onderliggende aandoeningen. Als de nieren verslechteren zal de hond meer gaan drinken en plassen, uiteindelijk stapelen er ook afvalstoffen op in het bloed en zal de hond zich steeds zieker gaan voelen. Om de nieren te ondersteunen kan er een speciaal nierdieet worden voorgeschreven. Vaak zijn de nieren al ernstig aangedaan als de eerste klinische symptomen zichtbaar worden.
De vacht van de Dwergschnauzer komt voor in de kleuren: zwart, peper&zout-kleurig, zilver en wit. Ze hebben een dubbele vacht. De Dwergschnauzer moet elke vijf tot acht weken worden getrimd om ze er op hun best uit te laten zien. De Schnauzer moet twee of drie keer per week geborsteld worden. Dit is om te voorkomen dat ze klitten krijgen. Ze verharen weinig.
Geen enkele hond mag ooit zonder toezicht bij een kind worden achtergelaten. Leer je kind om nooit een hond te benaderen, terwijl hij slaapt of eet, of hem te pesten door het voer weg te halen.
De Schnauzer trekt graag met mensen op. Zo ook met kinderen, waardoor hij goed met kinderen kan omgaan. Dit geldt vooral als hij met hen is opgegroeid. Hij zal met ze spelen, ze beschermen en ze helpen om stoom af te blazen: kinderen en Schnauzers zijn een geweldige combinatie.
De Dwergschnauzer kan meestal goed overweg met andere honden. Wel is hij dapper en onbevreesd in de buurt van grotere honden. Een eigenschap die hem in de problemen kan brengen als deze grotere hond er geen zin in heeft. Door zijn jachtinstinct kan de Schnauzer vastberaden zijn om kleinere dieren te achtervolgen. Train van jongs af aan dat dit niet de bedoeling is.
wekelijks
Gemiddeld
Gemiddelde levensverwachting: 12-14 jaar
Aanhankelijk - Soms luidruchtig - Sterk jachtinstinct